دنیای تو، زندگی من

این پست رو پیرو سوال یکی از دوستان عزیز نی نی سایتیم گذاشتم. 

- با ناراحتی غیرقابل وصفی ماشین جدیدت رو میاری و می گی چرخش افتاده. من وارسی می کنم. چرخش نیفتاده قالپاق چرخ افتاده و این میشه یه دست مایه برای خندیدن من و تو و کشف شاید پیش پا افتاده اما جالب تو.. دونه دونه ماشین هات رو می یاریم و قالپاقهاشون رو می بینیم. یه بخش جالب و بسیار متنوع توی ماشین های بازی فلپاقهاشونه و تو با این کشف کودکانه نیم ساعتی سرگرمی.... یک ساعت بعد میای و می گی "قاپلاقش" رو پیدا کلدم. ببین خودم دلستش کلدم فشارش دادم دلست شد و ....    

- نمی تونیم تردمیل رو جمع کنیم چون بابا هر صبح می خواد ورزش کنه. راستش منم از این گیر دادن تو به این دستگاه خطرناک برای کودکان خسته شدم. توی روانشناسی می گن وقتی می خوای از شر فکری خلاص شی حسابی توش غرق شو... میارمت و بهت علامت تصویری خطر برای کودکان رو روی تردمیل نشون می دم. از کار دستگاه، شتاب گرفتن و زیاد شدن سرعت و علت خطرناکیش می گم. روشنش می کنم. سرعت رو کم و زیاد می کنم و تو از فهمیدن مفهوم سرعت ذوق زده می شی. دکمه ها رو برات توضیح می دم تا شاید تشنگی بیش از حدت نسبت به اونا کم شه. تدبیرم کارساز میشه. کشف های تو از این دستگاه و سوال های ذهنت تکمیل شده. از اون روز دیگه سراغ اون دستگاه نمی ری فقط گاهی میای می گی میشه سرعت کم و زیاد رو بیای یادم بدی؟؟

- به نظرم این من نیستم که باید زبان دوم رو یادت بدم ولی احساس می کنم باید درکی از این مفهوم زبان دیگه داشته باشی تا در آینده بتونی با علاقه دنبال یادگیریش بری. بالشت رو برمی دارم و اسم این بازی رو می ذارم pillow بازی و پتو رو روی سرمون می کشیم و قطار می شیم و اسم این بازی میشه blanket بازی و .... تو در سن دو سال و نیمگی همش از م می پرسی زنگ در به انگلیسی چی میشه؟ کلاغ چی میشه؟ و ... بعد از اینکه حدود 60 کلمه انگلیسی رو یاد می گیری دیگه مطمئن میشم مفهوم زبان دوم رو یاد گرفتی خصوصا که کارتن های زبان اصلی رو با دقت نگاه می کنی و گاهی از بین حرفهاشون کلمات خودت رو پیدا می کنی.  

مامان جون من همیشه دوست داشتم که به تو در کشف دنیای پیرامونت کمک کنم و تو یادگیری رو دوست داشته باشی نه اینکه به زور یه چیزایی رو بهت یادت بدم. الان احساس می کنم به هدفم رسیدم ولی آینده اینو نشون می ده که موفق بودم یا نه.