جملات فعل دار

فکر کنم تنها چیزیت که من اصلا روش وسواس نداشتم حرف زدنت بود. نفس مامان دو سال و سه ماهه بودی که در یک بعدازظهر رسما شروع به حرف زدن کردی ولی کلماتی گفتی که منو و بابات رو شگفت زده کرد. حالا کمتر از یکی دو ماه گذشته جملات رو کاملا فعل دار می گی و ضمایر ملکی رو هم درست به کار می بری. همه چیز رو می شناسی و کمتر کلمه ای هست که لازم باشه بهت یاد بدم. حالا دیگه شعر هم می خونی و بیشتر از همه کتاب های شیموی آقای کشاورز رو دوست داری. کتابهای وسایل نقلیه رو هم که دیگه نگو. راستی چرا پسر بچه ها اینقدر ماشین دوست دارن؟ با وجود این همه ماشینی که داری و من و بابات همیشه می ترسیم که بالاخره کار دستمون بده و بره زیر پایمون و سقوط آزاد، باز هم وقتی می ریم اسباب بازی فروشی ماشین می خوای. برای تو حتی ماشین جمع آوری زباله هم جذاب و دوست داشتنیه چه برسه به ماشین پلیس و آمبولانس....

عزیزم تعطیلات رو بیشتر صرف بردن تو به پارک کردیم. چون واقعا در این زمینه تا حالا کوتاهی کردیم و لی حالا که هوا خوب شده حسابی داریم جبران می کنیم. همیشه به گل و گشت باشی پسرکم.