نقاش زندگی
نقاش زندگی - یه دایره با خطای دراز دراز توش. مامان اگه گفتی این چیه؟ نمی دونم. این یه قابلمه پر از ماکارونیه!
- یه بیضی می کشی: این یه صابونه! یه بیضی بزرگتر دورش. این دستشوییه. پس کو شیرای آبش. نمی گی بلد نیستم. با اعتمادبنفس کامل: دستشوییش شیر نداره!!!!!!!
- یه بیضیه دیگه با چند تا خط روش: این یکی هندونه است!
- یه دایره با یه خط که بهش وصل میشه: سیب!
- یه دایره کج و کوله تر بازم با یه خط: گلابی میشه!
- از اولین نقاشی هات این بود. یه خط درازززز از بالای صفحه که هی پیچ و تاب می خورد: یه مار دراززززززز!!!!! یا چند تا نقطه روی صفحه که یعنی یک روز بارونی یا برفی!!!!
- آدم کشیدنت هم جالبه: چشمای آدمه با جزئیاتش خیلی مهمه. دو تا دایره که توشون دوباره سیاهی چشم رو با دایره های توپر کوچکتر می کشی. معمولا گوش و بینی رو من باید یادآوری کنم ولی حفظ فرم چشمها یادت نمی ره. دهن هم معمولا دایره است. ( طرف همیشه داره داد می زنه.) بعد یه هویی دو تا پای دراز به این کله وصل میشه و از بالای این پاها دو تا خط کوتاهتر که میشه دستای آدمک.
- به هر ضرب و زوری که هست باید ماشین بکشی و اکثرا هم ماشین مسابقه می کشی.
- مدادرنگی هایی رو که دایی پوری برات خریده پیدا می کنی. ( نمی دونم کجا قایمشون کرده بودی که هر آنچه من گشتم پیدا نکردم. ) با دقت و بدون اینکه از خط بزنی بیرون یه قایق رنگ و وارنگ درست می کنی. وای که چقدر دلم می خواد با قایقت به یه جای دور برم. سه تایی بریم. یه جایی به دور از دغدغه ها و نگرانی های زندگی امروزی. چقدر خسته ام.....
پسرکم امیدوارم نقاشی زندگیت هم رنگ و وارنگ و پر از رنگای شاد و قشنگ باشه. قول می دم به هر طرح و نقشی که می خوای برای زندگیت بزنی، احترام بذارم. قول میدم نقاش کوچولوم رو بخاطر خودش دوست داشته باشم نه فقط بخاطر نقاشی که می خواد در آینده بکشه. عزیزکم صفحه سفید زندگی زیر دستان توست و تنها نقاش این تابلوی منحصربفرد تویی. قول می دم که توش دست درازی نکنم و اجازه بدم اون چیزایی رو بکشی که خودت دوست داری. فقط همیشه بهت یادآوری می کنم که این نقاشی با مداد نیست بلکه با یه خودکار پررنگه که هیچوقت پاک نمیشه پس دقت کن.
ولی هر آنچه که بکشی چه زشت چه زیبا، من تو رو بخاطر خودت دوست دارم نه بخاطر نقشی که خواهی زد و قول می دهم نکشیده های خودم رو در تابلوی یکتای زندگی تو دیکته نکنم. قول می دهم.
