مرید اخلاقتم

از وقتی که اومدی معمولا این ساعتای شب بیدارم 3 تا 5 صبح . چون چند ساعتی خوابیدم و خستگیم رفته و این ساعتها به خود خودم تعلق داره. چون تو و پدرجان در خواب نازید و دیگه نیازی به من ندارید. گرچه خیلی اوقات باز هم دغدغه فکرهای تو این لحظات رو پر می کنه ولی آرامش شبانه می ذاره یک کم بیشتر تمرکز کنم.

الانم توی یه شب سرد زمستونی خودم رو پتو پیچ کردم و دارم به تو فکر می کنم. چند وقته که با مقایسه ات با همسنات به ابن نتیجه رسیدم که تو واقعا ...

اگرچه همیشه همه اینو دیگران به من یادآور می شن ولی خداییش من اصلا انسان شکرگزاری نیستم.

هیچوقت نشد توی سفر سرسوزنی ما رو اذیت کنی یا بیرون از خونه یه بار بخاطر اسباب بازی که دوستش داری هوچی بازی در بیاری.

حتی اون روز که من و بابا تا انتخاب ماشین شارژی پیش رفتیم اما بابا در نهایت از جنس ماشین خوشش نیومد و اون همه ماشین رو توی گمرک گذاشتیم و اومدیم فقط خیلی منطقی گفتی یه روز برام بخرینش و الان که تو ساعتهای متمادی رو با ماشین شارژیت می گذرونی و حتی دیگه به عشق اون موقع برگشتن به خونه غر نمی زنی، می فهمم اون روز چقدر صبوری کردی عزیز دلم!!!

هرچقدر توی خونه شیطونی می کنی بیرون از خونه مراعات همه چیز رو می کنی. حتی می دونی با کی چه جوری بازی کنی. با مامان بزرگا آروم و با ملاحظه و با دایی ها و پسر دایی نهایت شیطونی. 

مثل یکی دوماهی که گیر دادی بری توی اتاق خودت بخوابی و من بخاطر سردی هوا نمی ذارم همیشه خودت به ما یادآور شدی که الان وقت عبور از یه مرحله از رشده.

وقتی ازت می خوام که مثلا شوخی های خونگی رو بیرون از خونه نبری اینقدر بامزه رعایت می کنی که من احساس می کنم با یه آدم بزرگ طرفم نه یه بچه.

شاید درست نباشه آدم اینقدر از بچه اش تعریف کنه ولی آخه مگه نعمت چیه؟

بالاتر از اینه که بچه ای از همون لحظه تولد زبان تو، احساس تو، قلب تو و ذهن تو رو درک کنه، بخونه، بفهمه و بخاطر شاد کردنت با سن کمش مردونه صبوری کنه.

حتی اگه بزرگتر شدی و دیگه اینقدر به خوش اخلاق نبودی دوست دارم بدونی که از وقتی که توی اتاق زایمان و اولین ثانیه های ورودت به این دنیای پراسترس به صدای من بادقت گوش دادی و باعث تعجب پرستارا و دکتر شدی تا این لحظه که حتی دوران بیماری یا درد زخم و ... رو بدون ذره ای گریه و بهونه گیری با صبوری پشت سر می ذاری چقدر منو مرید اخلاقت کردی.

دوستت دارم اگرچه خیلی جمله معمولیه ولی فقط می تونم با تمام وجودم بگم دوستت دارم و از داشتنت شکرگزارم.