پسرکم، مردان بزرگ هرگز نمی میرند. (نقل از وبلاگ قبلی)
پسرکم، مردان بزرگ هرگز نمی میرند.
هرگز دوست ندارم از رنج ها و غم های روزگار در این وبلاگ برایت بنویسم. اما امروز اینقدر غمگینم که جز نوشتن چیز دیگری تسکینم نمی دهد و اینکه می خواهم همواره نام یک مرد بزرگ را درآینده بخاطر داشته باشی، مردی که دیگر تاریخ بمانند او نخواهد دید: "استاد پرویز شهریاری".
هنوز چهره پر از مهرش و کلام گرمش را فراموش نکرده ام، هنوز خاطرات زندگی نامه پر فراز و نشیبش در ذهنم نقش بسته، هنوز به قدرت و توانایی این مرد بزرگ پی نبرده ام که او این دیار فانی را بدرود می گوید. انگار همین دیروز بود که نوروزها برای دید و بازدید بدیدنشان می رفتم و او با روی باز و فروتنی اش ما فرزندان کوچکش را پذیرا می شد. انگار همین چند روز پیش بود که در دفتر نشریه چیستا با او به گفتگو نشستم. اما بامداد امروز
" پرویز شهریاری،شهریار ریاضیات ایران، درگذشت." و من هنوز بهت زده این خبر را می شنوم و بدنبال اسمش و یادش در دنیای مجازی جستجو می کنم چرا که باور دارم او هنوز زنده است.
پرویز شهریاری، چهره ماندگار ریاضی ایران، بامداد امروز، ٢٢ اردیبهشتماه بر اثر سکته قلبی چشم از جهان فروبست. وی تاکنون صدها جلد کتاب در زمینه ریاضیات، نگاشته و برگردان کرده است.
پرویز شهریاری، استاد ریاضیات و سردبیر مجلههای «وهومن» و «چیستا» پس از ٨٦ سال زندگی پربار علمی و فرهنگی در بیمارستان جم در گذشت. وی که پیش از این نیز، چند بار دچار حمله قلبی و مغزی شده بود، بامداد امروز (22 اردیبهشت) بر اثر سکته قلبی چشم از جهان فروبست.
شهریاری در سال ١٣٤٥، نشان درجه یک علمی و در سال ١٣٨٤ به عنوان چهره ماندگار جمهوری اسلامی ایران در رشته ریاضیات شناخته شد، وی همواره می گفت: ریاضی پایه تمامی علوم است و در واقع اگر کسی ریاضی بداند، میتواند در همه دانشها سررشته داشته باشد و کار بکند.
پرویز شهریاری، ریاضیدان و چهره ماندگار ریاضی ایران، در سال 1305 خورشیدی در کرمان زاده شد. پدر شهریاری دهقان زادهای بود که روی زمینهای اربابی کارگری میکرد. بعد از مرگ پدر، مسوولیت خانواده به عهده مادر او (گلستان شهریاری) بود. این خانواده از لایههای درآمدی پایین جامعه بودند و دوران کودکی شهریاری دوران سختی از نظر معیشتی بود.
وی تا سال سوم دبیرستان را در دبیرستان ایرانشهر در شهر کرمان گذراند و وارد دانشسرای مقدماتی کرمان شد. در خرداد ۱۳۲۳ فارغالتحصیل شد و برای ادامه تحصیل به تهران آمد. در تهران در سال ۱۳۳۲ در رشته ریاضی از دانشکده علوم دانشگاه تهران و دانشسرای عالی (دانشگاه تربیت معلم تهران کنونی) فارغالتحصیل شد. یک سال در شیراز معلم بود و در ۱۳۳۳ به تهران آمد. آن روزها در دبیرستان اندیشه و دبیرستانهای مربوط به گروه فرهنگی خوارزمی درس میداد و در دانشکده فنی دانشگاه تهران، در کلاسهای روزانه و شبانه دانشگاه تربیت معلم و در اراک در مدرسه عالی علوم اراک هم مشغول تدریس بود.
شهریاری، آموزگار و نویسنده خستگیناپذیری بود که تالیفات و ترجمههایش در حوزه دانش ریاضی، ادبیات و فلسفه به بیش از صدها عنوان میرسند و بیگمان هر کس که در ایران دوستدار ریاضیات باشد از آثار وی بیبهره نبوده است.
از این استاد بزرگ بیش از صد عنوان کتاب درسی ریاضیات، از جمله دوره کتابهای درسی ریاضی سه سال اول دبیرستان نظام قدیم، دوره کامل ریاضیات دبیرستانی و کتابهای مسایل مربوط به آن و جبر سال سوم رشته ریاضی فیزیک و سه جلد کتاب آنالیز ریاضی، بیش از 97 کتاب کمک درسی به صورت ترجمه و تالیف، حدود 20 کتاب در زمینههای مختلف تاریخ، فلسفه، کاربرد و آموزش ریاضیات و 9 جلد کتاب سرگرمی در ریاضیات به دانشآموزان و دانشپژوهان ریاضی کشور ارایه شده اند.
استاد شهریاری علاوه بر این آثار، کتاب های دیگری در زمینههای مختلف تالیف یا ترجمه کرده که در این باره میتوان به کتابهای «دانشمندان و هنرمندان»، «خانه اهریمن»، «دانش و شبه دانش»، «دو درس کوتاه درباره دیرینشناسی»، «قطاری که در بعد چهارم گم شد» و «نظریه نسبیت در مسالهها و تمرینها» اشاره کرد.
«تاریخ حساب»، «ریاضیات در شرق»، «سرگذشت آنالیز ریاضی»، «ریاضیات کار بسته»، «لباچوسکی و هندسه نااقلیدسی»، «پویایی ریاضیات»، «من ریاضیدانم»، «آفرینندگان ریاضیات عالی»، «خلاقیت ریاضی»، «عالی جناب چکمه (گوشهای از تاریخ ریاضیات)»، «سرگذشت ریاضیات»، «لگاریتم (تاریخ استدلالی لگاریتم)»، «هندسه در گذشته و حال»، «غیاثالدین جمشید کاشانی ریاضیدان ایرانی»، «جوهر، روش و کارآیی ریاضیات»، «فلسفه، اخلاق و ریاضیات»، «خلاقیت در ریاضیات و مهندسی»، «ریاضیات و هنر»، «آموزش ریاضی»، «گاهنامه ریاضی، شامل شرح حال و نظر ریاضیدانان»، «شما هم میتوانید در درس ریاضی خود موفق باشید»، «نگاهی به تاریخ ریاضیات در ایران» و... عناوین کتابهای شهریاری محسوب میشوند.
پیکر این استاد زرتشتی، امروز (22 اریبهشت) ساعت ١٦ در آرامگاه زرتشتیان تهران در قصر فیروزه به خاک سپرده میشود.
به نقل از ایبنا
اسطوره ها ، با مهربانی ، به بودن ، آغازی پر جنب و جوش می بخشند و از خاموشی و هراسناکی ِ آن میدان ِ بی کران و سنگین بار ِ آفرینش می کاهند . رویارویی با اندامهای افسانه ای و گه گاه پر غوغا ، آدمی را به بردباری ، نزدیک می کند . و اسطوره ها به گنجایش پیمانه ی ِ هر کسی ، از کودکی تا پیرانه سر ، کوچک و بزرگ می شوند ...چنین است که آدمی در هیچ زمانی بی نیاز از اسطوره نیست . اسطوره ، دست ِ آدمی را باز می گذارد برای پیکر بخشیدن به آرزوها و به بند کشیدن دُژکردارها . اسطوره ، الگوی مهربان ِ از خود برون تراویدن است ؛ به ویژه در زمانه و سده ای که فرجام بی الگو زیستن ، در خود پوسیدن و خشکیدن و پوسانیدن و خشکاندن است ! ...پرویز شهریاری برای مردمی که بیشرین نیاز را به آموزگار و آموزگاری و تراویدن و بیرون خزیدن از پوسته ی ِ تاریخی خویش دارند ، یکی از تنومندترین ، استوارترین و پرمغزترین الگوهای زمان است ...او دلداده ی ِ همه است و این همه دلدار ، نمی توانند او را در کنار اساطیر خود نبینند ... او بیش از هر نام آشنای ِ خرد گرای ایرانی نوشته است و ترجمه کرده است و در چاپخانه ، زیسته است . ( بیش از 200 کتاب در ریاضیات ، آموزش ریاضیات ، تاریخ ، فلسفه و ..)
به نقل از دکتر پرویز رجبی
پسرکم اگرچه اشک هایم اجازه نمی دهد بیش از این بنویسم و غم سنگینی بر دلم نشسته اما هرگز فراموش نکن که مردان بزرگ هرگز نمی میرند، آنها جاودانه می مانند. او همواره زنده است و زنده می ماند. استاد پرویز شهریاری در تاریخ این سرزمین به جاودانگی و بی مرگی رسید. روانش شاد و یادش گرامی باد.